Çocuğumuz ile iletişime geçmenin kolay yollarını bulmak için kitaplar okuyoruz, okuldan destek istiyoruz, diğer çocukların annelerine bakıyoruz, büyük oğlanı nasıl yetiştirdik ne oldu, tersini deneyelim ne olacak bakıyoruz, deniyoruz ve yanılıyoruz. Gerekirse düzeltiyoruz. Cümleleri yeniden düzenliyoruz. Facebook’ta dolanan “Okulun nasıl geçti?” sorusu yerine sorulacak bilmem kaç soru stillerini öğreniyor, kullanıyoruz. Harika! İletişime başladık işte! Klişelerden kurtuluyoruz. Okumak gerçekten güzelmiş.
Gelin şu işin biraz daha suyunu çıkaralım ve Z kuşağına göre yanlış kurduğumuz cümleleri düzelttiğimiz gibi kullanmamız gereken cümleleri de kafamıza oturtalım. İyi hissetmesi için iyi ve güvenli durumlara maruz kalması lazım. Kalbinin kırılması için ise ağzınızdan çıkacak birkaç cümle yeterli olacaktır. Sanmıyorum, çocuğun kalbini bilerek kırma yoluna giren ebeveynler olsun (Varsa EMDR terapisine gitsinler.). Ancak bunu yapmak çok kolay! Çocuğunuza zarar vermek istediğinizde bu 30 maddelik listeyi kullanabilirsiniz. Ben yazmaya başlıyorum.
- Her çocuğa aynı tedaviyi/yaklaşımı uygula!
- Çocuğun sözünü kes, düşüncelerini sekteye uğrat!
- Ebeveynlik yöntemlerine odaklanmasını iste!
- Ona mantıksız gelecek beklentiler oluştur!
- Onu disipline et! Çünkü utanmış ve öfkelisin.
- Fikirlerini küçümse!
- Sınırı içindeki özgürlükleri askıya al! Beklesin.
- Saygı göstermeyi ertele!
- Her zaman mükemmel olmasını iste!
- Onun ilgi alanlarını en aza indir!
- Öfkeyle cevap ver!
- Cesaret ve övgü cümlelerini idareli kullan! Dikkat et, bitebilir.
- Kullanılamaz ve yaklaşılamaz ol!
- Duygularını göstermekten sakın!
- Çocuğun çabasını görmezden gel!
- Çocuğu senin hayatında bir problemmiş gibi düşün!
- Teşekkür etmeyi bırak!
- Affedilebilir hatalara ağır cezalar ver!
- Otoriter olmak için sinirli ve her zaman ciddi bir tavır takın!
- Çocuğu her an olgun olması gerektiğine ikna et!
- Hatasını anlaması için onu mahçup et ve utandır!
- Sadece dışa vurduğu davranışlara odaklan!
- Sevgini sözel olarak ifade etme! Zaten biliyordur.
- Onun gereksinimlerinin gereksiz olduğunu söyle!
- Çocuğun heyecan ve coşkusunu küçümse!
- Tüm duygusal bağlantıları engelle!
- Hataları ve başarısızlıkları üzerine ısrarla odaklan!
- Güçlü yanlarını göz ardı et!
- Onun eğlendiği şeylere katılmayı reddet!
- Hayallerini küçümse ve alay et!
Bu liste çocuğun kalbini kazanmak için yaptığınız her şeyi sabote ediyor. Bunların hiçbirini yapmak istemediğinizi ve aslında okurken bile içinizin sızladığını tahmin edebiliyorum. Ancak çocukların içlerine kapanık olması tam bu yanlış kurulan iletişimden kaynaklanıyor.
Şimdi bu cümlelerin her birini olumluya çevirin. Çocuklarınızın size yaklaşması için teşvik edilmeleri gerektiğini ve neye ihtiyaçları duyduklarını daha net anlayacaksınız.
Z kuşağının anlaşılmaya ihtiyacı var. Bol şans!
